Tsunade- kobieta nader temperamentna,

Pomimo niechęci obowiązek przyjęła przywództwa,

Głośny chłopiec sprawił, że myśl kiedyś wstrętna,

Na zawsze stała się w sercu nieobojętna.

Kakashi- zakryty maską,

Trener z pozoru oschły i surowy,

o swych podopiecznych życie i uczucia dbał.

Ze znamion przeszłości uwolnić się okowy,

W pojedynkę- nie mógł, z uczniami- radę dał.

Choć od Naruto różni go wszystko,

Wskazówek swych nie szczędził i rad.

O wcześniejszych Hokage zadbał dziedzictwo,

Chroniąc wioskę i Naruto od wszelkich zdrad.

Fukasaku i Shima – ropusze małżeństwo.

Uzumakiego Naruto przyjęli pod swój dach,

By trudny przebył trening i umocnił bohaterstwo,

A mocy jego rozmiar, żabich mędrców ukazał fach.

Pain – sześć nieśmiertelnych twarzy ukazuje,

Choć przywództwo dzierży ta utajona.

Każdy z sześciu przeżył życia znoje.

A ich zabójcza moc w bólu jest zakorzeniona.

Nie gdzie indziej jak w walce los złączył te postaci,

By pod Konohy niebem rozwiązać spory.

Przybyli by bestie wyrwać z ich braci,

Niszcząc każdego kto stawiał opory.

Z dawnej osady pozostały wspomnienia,

Żadne Paina groźby nie odniosły skutku.

Kakashi oddał ostatnie życia tchnienia,

Pogrążając wielu w głębokim smutku.

Silnej pani Hokage wspaniałe techniki leczące,

Uratowały niejedno wioski istnienie.

Miały one dla jej ciała konsekwencje znaczące,

Powodując znaczne zdrowia pogorszenie.

Wtem, nareszcie pojawił się wybawca,

Wraz ze sprzymierzeńcami do walki wyruszył.

Jego umiejętnościami zdziwiony był oprawca,

Którego drużynę powoli wykruszył.

Choć potężną siłę Naruto mu ukazał,

Nie było to w stanie zmienić Paina zdania.

Podchodzić do oprawcy innym zakazał,

oto nadeszła chwila szczerego porozmawiania.

Każda z postaci ból swój przez lata niosła,

Dzieląc się wzajemnie swymi przeżyciami,

w jednym sercu rana nagle się zarosła.

I oto rzecz stała się dziwna,

Umarli do życia wrócili.

Bo choć strona była przeciwna,

Taką samą nadzieję na pokój nosili.